Αποκαθηλώνεις τους αστερισμούς των ματιών σου
έτσι όπως κρύβεσαι απ' το σκοτάδι. Ή μήπως απ' το φως;
Δεν ξέρω, δεν μπόρεσα να καταλάβω.
Τρεμοπαίζεις εκεί ψηλά και με τρομάζεις.
Κοίτα.
Θα γυρίσω την πλάτη και θα μετρήσω ως το δέκα.
Μπορείς να με ξε-λευτερώσεις
θα βγω να σε αναζητήσω.
Μπορείς να με εξαφανίσεις
μα εγώ θα σε ανακαλύψω.
Ίσως όμως πιο πολύ να φοβάμαι
μην βρούμε άθελά μας, τη δύναμη να ξεχάσουμε το θαύμα.
Δεν ξέρω, δεν μπόρεσα να καταλάβω.
Τρεμοπαίζεις εκεί ψηλά και με τρομάζεις.
Κοίτα.
Θα γυρίσω την πλάτη και θα μετρήσω ως το δέκα.
Μπορείς να με ξε-λευτερώσεις
θα βγω να σε αναζητήσω.
Μπορείς να με εξαφανίσεις
μα εγώ θα σε ανακαλύψω.
Ίσως όμως πιο πολύ να φοβάμαι
μην βρούμε άθελά μας, τη δύναμη να ξεχάσουμε το θαύμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου