Συνήθεις ύποπτοι - ημερολόγιο - Απο τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο - μέρες αδέσποτες - (1995)
Είχα την τύχη να δω τους "συνήθεις ύποπτους" στην αρχή της δισκογραφικής τους πορείας στο θρυλικό "μπαράκι του Βασίλη" στα Εξάρχεια. Ήταν 1996, λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου με τίτλο "μέρες αδέσποτες".
Είχα μάθει για την ύπαρξη του συγκροτήματος απο το ραδιόφωνο, τις καθημερινές που άκουγα ανελλιπώς κατα τις έξι στον "μελωδία" τον Οδυσσέα Ιωάννου.
Δεν είχα ξαναπάει ούτε στο μπαράκι του Βασίλη κι έτσι όλα μου ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία.
Όταν ξεκίνησε η συναυλία σε ένα κλίμα φιλικό και ήρεμο, τέσσερις φιγούρες με χαμηλό προφίλ, χωρίς τη βοήθεια ηχητικών εγκαταστάσεων, με συνοπτικές διαδικασίες, μας εξακόντισαν σε τόπους ονειρικούς.
Τί ηταν πάλι αυτό; Τι μυσταγωγία, τι τέχνη, τι μουσική κατάνυξη!
Δεν υπερβάλλω και όσοι τους είχατε δει απο κοντά το γνωρίζετε.
Χρήστος Θηβαίος, Αλέκος Βασιλάτος, Βασίλης Βασιλάτος και Τάσος Λώλης.
Μια παρέα που έγραψε ωραία ιστορία.
Τη συνέχεια θα τη γνωρίζετε. Κάποια στιγμή θα επιστρέψω με ένα άλλο άρθρο
για το συγκρότημα και την πορεία του Χρήστου Θηβαίου μετα τη διάλυση του σχήματος.
Το τραγούδι που επέλεξα γι' αυτή την εβδομάδα είναι το "ημερολόγιο".
Σε μουσική, στίχους και ερμηνεία του Χρήστου Θηβαίου.
Το θεωρώ ένα απο το ομορφότερα Ελληνικά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ.
Μελοποιημένο ποίημα, φλέβα χρυσού. Σ' όποιον στίχο κι αν σταθείς θα το νοιώσεις.
"...κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή να μοιραζόμαστε τούτη την κόλαση μαζί."
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου